Ik zag haar groeien tussen het grind,
Zo puur zichzelf zijn
In haar meest eigen kleuren
Vol vertrouwen bloeit ze daar
Niet bang om vertrapt te worden
Over het hoofd gezien, verlaten,
Niet begrepen, uit verbinding
Of zonder betekenis te zijn
Niet bang om op te vallen,
Zich te laten zien
Te getuigen van haar waarheid
Lente, zomer, herfst
Zelfs in de winter
Op een dag vol treurnis
In mijn hart, lijf en gemoed
Toont zij mij haar kracht,
Haar schoonheid en toewijding
Aan haar bestemming
Bloem te zijn tussen de stenen
Zacht en sterk te zijn
Haar hart open
Naar ontvangen
Wat voor haar bestemd is
Mens durf te leven
Ook in 2019
Volg je je weg
Vol van belofte
In donkere en lichte dagen
In het ultieme contrast
Tussen gevoel en verstand
Tussen vasthouden en loslaten
Tussen hoop en vrees
Tussen vreugde en verdriet
Vind jij je weg
En jouw midden
Jacinta
Reactie schrijven